Kulturni i obrazovni razvoj oslobođene Srbije stavljen u kontekst devetogodišnjeg boravka Jovana Sterije Popovića, sinoć je na aleksinačkoj sceni prikazan kroz komad Narodnog pozorišta iz Užica „Serbio zemljo roda moga”. Kroz umetničku prizmu, ali nelišen istorijskih činjenica, ovaj pozorišni komad predstavlja svojevrsni istorijski vremeplov, koji nas na suptilan način vraća i u tokove sadašnjice. Kroz priču o Jovanu Steriji Popoviću i izvanredne dijaloge navodi nas da se zapitamo jesmo li se danas, skoro dva veka kasnije, i koliko promenili.
‒ Kostimi nisu istorijski, već sadašnji jer nismo ni hteli da se držimo epohe. Zapravo nismo se trudili da vizuelno dočaramo to vreme, kao što vidite Vuk nema štulu. Nismo vodili računa o tome zato što treba da se tiče nas danas i ovog trenutka. Kad se vratimo u istoriju shvatamo da nije mnogo toga promenjeno – kaže glumac Vahidin Prelić, u komadu Jovan Sterija Popović, i u šali dodaje da su čak i neka imena ostala ista.
U predstavi užičkog pozorišta, koju je po tekstu Milana Vitezovića režirao Bogdan Janković, predstavljena je i prva vladavina kneza Mihaila Obrenovića, koji nije želeo da svoje odluke sprovodi silom, već je još onda shvatao značaj obrazovanja i kulturnog prosvećenja naroda.
‒ Knez Mihailo u trenutku kada Sterija dolazi u Srbiju ima nepunih sedamnaest godina. On je prilično dete, ali ja sam se trudio da ne igram njegove godine, niti da dokažem njegovu nezrelost i možda neveštost kao vladara, nego da taj moj knez Mihailo bude kulturan, fino vaspitan mladić, obrazovan za svoje godine i jedan veliki entuzijasta u pogledu znanja i obrazovanja – kaže glumac Dušan Radojičić.
U nekoliko čina prikazano je i to kako su se okolnosti u Srbiji menjale sa smenom vladara, sukobima političkih neistomišljenika i opštom mišlju da sve što štrči u smislu obrazovanja treba „potamaniti” i nivelisati.
‒ Zanimljivo mi je igrati te istorijske momente o kojima se ne priča, a Srbija je prepuna toga. Ipak, milim da je ovde predstavljen jedan opštepoznati istorijski redosled, ne mislim da je ovde nešto skriveno, osim eventualno sukoba Jovana Sterije Popovića i Vuka Karadžića – objašnjava Hadži Nemanja Jovanović, koji u komadu tumači lik, najpre majora Aleksandra Petrovića, koji kasnije postaje knez Aleksandar Karađorđević.
Ovaj komad, najpre je podsećanje na značaj Jovana Sterije Popovića, koji je kao ministar prosvete u Srbiji osnovao neke od najvažnijih institucija, poput Akademije nauka, Narodnog muzeja, Čitališta…
Dugim aplauzom publika u aleksinačkom Domu kulture iskazala je zahvalnost zbog ovog časa istorije u formi kvalitetnog pozorišnog ostvarenja, a glumci su poručili da su prezadovoljni pozorišnom salom, brojem publike i njenom reakcijom. Nagrada za glumca večeri pripala je Vahidinu Preliću, a pored njega i pomenutih glumaca, u komadu se pojavljuje Slobodan Ljubičić kao Vuk Karadžić, Tanja Jovanović u ulozi slikarke Katarine Ivanović, zatim Branislav Ljubičić koji igra Milovana Spasića i Igor Borojević u ulozi Tome Vučića Perišića.
Večeras nas na programu sedmog PIP-a očekuje predstava „Na tragu” Beogradskog dramskog pozorišta, po tekstu Nikole Milojevića, a u režiji i adaptaciji Nenada Gvozdenovića.