Rođeni su i odrastali na prostoru današnjeg Aleksinca, a svojim radom obeležili su značajan period srpske istorije. Etnologija, germanistika, geologija, psihologija, hemija i arhivistika, samo je deo naučnih oblasti koje su u našoj zemlji razvijali Aleksinčani. Deo velikana predstavljen je u knjizi „Znameniti Srbi iz Aleksinca”, koja će večeras biti predstavljena u okviru Aleksinačkog letnjeg festivala.
Na spisku ljudi koji su stvarali institucije i postavljali temelje tadašnjeg srpskog društva nalaze se Milojko V. Veselinović, Kosta Taušanović, general Mihailo Rašić, Svetolik Radovanović, Dobrosav Knez Milojković, Milana Pecić, Prota Stevan Dimitrijević, Kosta Stojanović, Mihailo Gavrilović, Sava Popović, Miloš Trivunac, Tihomir Đorđević, Borislav Stevanović i Dragoslav Antonijević. 
– Milojko V. Veselinović čitav životni vek posvetio je borbi za očuvanje srpstva u krajevima koji su u to vreme bili pod Turcima. Pokrenuo je časopis ‘Srpstvo’, osnovao Društvo Svetog Save, radio je kao službenik konzulata u Carigradu i Prištini i kao konzul u Solunu i Bitolju, sve sa istim ciljem da ojača moral Srba u neoslobođenim krajevima. Kosta Taušanović, jedan od osnivača Narodne radikalne stranke, osnovao je Srpsko brodarsko društvo, Klasnu lutriju Srbije i prvo osiguravajuće društvo u našoj zemlji. Dva puta je biran za ministra i predsedavao je Velikom ustavotvornom skupštinom 1888. na kojoj je usvojen do tada najdemokratskiji ustav Srbije. General Mihailo Rašić učestvovao je u svim ratovima koji su na ovom području vođeni krajem 19. i početkom 20. veka. Njemu se pripisuje zasluga za pobedu u Kumanovskoj bici, u Prvom balkanskom ratu i u Cerskoj bici, u Prvom svetskom ratu za šta mu je priznanje odao i sam vojvoda Stepa Stepanović. Prćilovčanin Svetolik Radovanović bio je prvi srpski doktor geoloških nauka. Pripadao je prvoj generaciji đaka Jovana Žujovića, koja je unapredila geologiju u našoj sredini, a taj period obeležava se kao „herojski period srpske geologije”.
Dobrosav Knez Milojković, jedan od naših najobrazovanijih hemičara krajem 19. veka, bio je upravnik Državne hemijske laboratorije, jedan od osnivača Srpskog hemijskog društva, koje je bilo deseto u svetu, a deveto u Evropi. U Aleksincu je rođen i doktor Milan Pecić, organizator čuvene Valjevske bolnice i jedan od najboljih vojnih lekara s početka 20. veka. Na ovom značajnom spisku nalazi se i Prota Stevan Dimitrijević, jedan od osnivača Pravoslavno-bogoslovskog fakulteta u Beogradu, prvi profesor istorije Srpske pravoslavne crkve. Predavao je četvorici patrijaraha Varnavi, Gavrilu, Germanu i Pavlu, a sadašnjem patrijarhu Irineju bio je predsednik ispitne komisije.
Kosta Stojanović je svakako jedna od najznačajnijih ličnosti starog Aleksinca. Bio je veliki naučnik i prvi je počeo primenu naučnih metoda u politici. Zaslužan je za trijumf Srbije u Carinskom ratu protiv Austrougara, 1908. Bio je prvi predavač matematičke ekonomije na Visokoj školi u Beogradu, zatim prvi profesor primenjene matematike na tek osnovanom Beogradskom univerzitetu, a kasnije na njegovo mesto dolazi Milutin Milanković. Potvrda njegovog kvaliteta je i ta što je čak osam puta biran za ministra. Mihailo Gavrilović koji se školovao na Sorboni, bio je vrsan istoričar i jedan od osnivača Državne arhive. Kao najučeniji tada je postavljen za prvog državnog arhivara. Značajno je njegovo trotomno delo ‘Miloš Obrenović’, koje je plod decenijskog rada i dalo je pravu sliku čuvenog srpskog vladara. Zahvaljujući Gavrilovićevom zalaganju sačuvan je i arhiv Obrenovića nakon Majskog prevrata. Bio je vrsan diplomata, a to priznanje dali su mu i Italijani i Engelezi gde je boravio kao predstavnik Kraljevine SHS.
Sava Popović, rodom iz Lužana, bio je glavni vojni lekar na Solunskom frontu. Pomogao je da se na frontu uspostavi Prva hirurška poljska bolnica. Školovao se u Petrogradu, Berlinu, Minhenu i Gracu. Posle rata bio je prvi upravnik Glavne vojne bolnice u Beogradu, danas VMA. Jedna vrlo zanimljiva, nažalost i maltene potpuno zaboravljena ličnost je dr Miloš Trivunac, začetnik srpske germanistike. Bio je istaknuti intelektualac, dva puta je biran za dekana Filozofskog fakulteta u Beograda i njegov rad bio je usmeren ka narodnom prosvećivanju. Nažalost, našao se na spisku osuđenih ratnih zločinaca i streljan je 1944. godine.
U knjizi se našao i velikan srpske etnologije dr Tihomir Đorđević, koji je u Aleksincu proveo detinjstvo i jedan period radnog veka, Odrastao je u Lužanu, gde je njegov otac bio paroh, a ovde u Aleksincu kasnije je pokrenuo i časopis ‘Karadžić’, prvi etnološki časopis na Balkanu. Objavio je preko 700 knjiga i radova iz oblasti etnologije, poznavao je čak osam stranih jezika i bio je priznati svetski Ciganolog. Borislav Stevanović, prvi čisti psiholog u Srbiji, školovao se u Londonu i prvi je u našoj zemlji uradio reviziju Bine-Simonove skale za merenje inteligencije. Danas Društvo psihologa Srbije najboljim naučnicima u ovoj oblasti dodeljuje nagradu „Borislav Stevanović”.
Dragoslav Antonijević je još jedan naučnik kojeg je iznedrio Aleksinac a koji je dao veliki doprinos srpskoj etnologiji. Sa 33 godine stekao je zvanje doktor nauka objavivši naučni rad Aleksinačko pomoravlje. Bio je jedan od četvorice naučnika koji su obnovili Balkanološki institut. Pokrenuo je današnji Beogradski međunarodni festival etnološkog filma, a na festivalu se u znak sećanja na osnivača dodeljuje Gran pri nagrada ‘Dragoslav Antonijević’ – podseća novinarka Jelena Radovanović, autor knjige.
Po rečima autora, postoji još značajnih imena Aleksinca koji zbog rokova nisu uvršteni u ovo izdanje, a reč je o Vladimiru Đorđeviću, Ljubici Janković, Raši Miloševiću, Risti Prendiću, Budimiru Hristodulu i drugima.
Promocija knjige „Znameniti Srbi iz Aleksinca”, koju je izdao Centar za kulturu i umetnost Aleksinac, održaće se večeras u 19 sati u dvorištu Zavičajnog muzeja.