Dvadeset trećeg decembra 1854. godine u aleksinačkom okružju dovršena je izgradnja telegrafske linije od Beograda do Aleksinca. Posle toga su austrijski instruktori instalirali telegrafske aparate tipa Morz, a zatim su obučeni i prvi telegrafisti.
Posao telegrafiste nije mogao svako da obavlja. To su bili obrazovani ljudi, koji su završili najvišu školu u zemlji – Licej. Prvi aleksinački telegrafisti bili su: Vasa Živanović, Antonije Jovanović i Đorđe Despotović, a pomagao im je Karl Ipold, austrijski instruktor. Iako su od 1854. godine držani kursevi telegrafije, tek je 1888. otvorena prva Poštansko-telegrafska škola.
U uputstvu za raznosače telegrama navodi se da je „raznosač obavezan odmah poći iz stanice i, bez zadržavanja, ići najkraćim putem ka označenoj adresi, prelazeći tako najmanje sto metara u minute, radi brže isporuke telegrama po označenoj adresi. Ministar može narediti da se raznosači služe i velosipedima za vršenje službe”.
Verovatno je prvi telegram iz Aleksinca za Beograd otpravio Vasa Živanović kao rukovoditelj. Bilo je to 11. aprila (po starom kalendaru) 1855. godine.
Prva telegrafska štacija instalirana je u zgradi karantina, u parku Brđanka. Dve godine kasnije, 1857. u glavnoj ulici je dovršena zgrada za poštu, telegraf i menzulanu. Tako je Aleksinac dobio jedno od prvih zdanja koja su projektovana namenski, za potrebe vršenja poštanskog i telegrafskog saobraćaja u Srbiji.
Objavljen medijski sadražaj je deo projekta „Prošlost za pamćenje-biznis za sadašnjost“, koji je sufinansiran putem konkursa od strane Opštine Aleksinac. Sadržaji izneti u podržanom medijskom projektu nužno ne izražavaju stavove organa koji je dodelio sredstva.