Nekada, kada su ljudi više boravili u prirodi, kada su sezonski radovi u polju trajali duže, bila je prava retkost videti divlje životinje. Međutim, kako se vremenom boravak čoveka u polju smanjio na minimum, tako se i stanište divljači širilo, pa nije retkost da se razne vrste životinja spuštaju i do samih naselja, a često i pričinjavaju štete na usevima.
Vlasnik useva, radi sprečavanja štete od divljači, a u skladu sa zakonom kojim se uređuje lovstvo, dužan je da redovno kontroliše stanje svoje imovine i organizuje njenu zaštitu i čuvanje uz primenu nekih od preventivnih mera, na način koji će da plaši i udaljava divljač.
− Mi kao lovačko udruženje preduzimamo mere zaštite i organizujemo čekanja. Trenutno štetu na usevima pričinjavaju divlje svinje i po prijemu zahteva u lovačkom udruženju, naši lovci štite parcele od upada duvljači. Divlje svinje su do sada pričinjavale štete pretežno na ovsu, ali se žetva strnih žita već završava i one kreću na useve kukuruza − kaže Marko Savović, lovočuvar u Lovačkom udruženju „Srndać” iz Žitkovca.
Zbog trenutne fenofaze kukuruza još uvek nema velikih šteta, ali u ovom udruženju očekuju da će ih biti, jer je na terenu evidentno povećana populacija ove divlje vrste.
Kako bi vlasnici useva predupredili divljač, potrebno je da se pridržavaju pravila zaštite i čuvanja u skladu sa zakonom kojim se uređuje lovstvo i odredbama ovog pravilnika, i to:
– zaštitom povrtnjaka, rasadnika, voćnjaka, plantažnih zasada i vinograda na način koji sprečava prolaz dlakave divljači;
– prilagođavanjem izbora biljne kulture koju zasejava ili sadi prirodnom okruženju koje se nalazi oko poljoprivredne površine koju obrađuje, na način da se izbegnu ili u najvećoj meri smanje mogući rizici od šteta od divljači;
– uklanjanjem useva i plodova sa površina u lovištu i u neposrednoj blizini lovišta u agrotehničkom roku;
– korišćenjem mehaničkih i hemijskih sredstava (repelenata) koja odbijaju divljač od useva, zasada i mladih stabala i to na način propisan pisanim uputstvom proizvođača;
– vezivanjem pasa pored useva;
– korišćenjem vidljivih plašila, svetlosnih i zvučnih uređaja;
– kontrolisanim spaljivanjem materijala čiji dim i gasovi odbijaju divljač;
– postavljanjem elektroograda (elektropastira);
– korišćenjem mehaničkih sredstava za pojedinačnu zaštitu stabala voćaka i drugih sadnica (alufolija, metalne trake, plastične trake, plastična folija, plastični ili papirnati džakovi, šiblje, kukuruzovina i drugi materijali);
– čuvanjem domaćih životinja uz stalno prisustvo pastira i pasa čuvara;
– zatvaranjem domaćih životinja u toku noći u obore izgrađene na način da se onemogući ulazak bilo koje vrste divljači koja prouzrokuje, odnosno može da prouzrokuje štetu na domaćim životinjama;
– sprovođenjem ostalih mera zaštite.