Povodom 155. godine od rođenja Prote Stevana Dimitrijevića, sinoć je u Domu kulture održana akademija pod nazivom „Protina beseda”.
Najpre je u holu otvorena prigodna izložba fotografija i dokumenata o Protinom životu i radu. Izložbu je otvorio Aleksandar Nikezić, kustos Zavičajnog muzeja. Potom je program preseljen u Veliku salu gde je Svetlana Đurđević, profesor istorije u Aleksinačkoj gimnaziji, izložila svoj rad „Protino svedočenje o ulasku Bugara u Prizren 1915. godine” koji obuhvata svedočenja ovog Velikana iz vremena kada je boravio u Prizrenu.
Ovom prilikom predstavljena je i Android aplikacija „Aleksinac kroz vreme” koju su za Centar za kulturu i umetnost uradila grupa autora pod imenom „Kultura++”, pod pokroviteljstvom opštine Aleksinac. O izgledu i sadržaju aplikacije govorio je Ognjen Marinković, jedan od autora.
Pesmom „Vila sa Košara” u izvođenju Nataše Nikolić, soliste Omladinskog hora Centra za kulturu i umetnost, zatvoreno je veče posvećeno ovom znamenitom Aleksinčaninu.
Zašto je Prota Stevan Dimitrijević jedan od najznačajnih ličnosti iz Aleksinca možete pročitati iz njegove biografije.
Prota Stevan M. Dimitrijević, rođen je 22. januara 1866. godine u Aleksincu, a preminuo 24. novembra 1953. godine u Beogradu. On je ostavio neizbrisiv trag u duhovnom i društvenom životu. Bio je profesor i jedan od rektora čuvene Bogoslovsko-učiteljske škole u Prizrenu i to u dva navrata, od 1899. do 1903. i od 1911. do 1920. godine. Jedan je od osnivača i prvi dekan Pravoslavno-bogoslovskog fakulteta u Beogradu, formiranog dvadesetih godina prošlog veka, gde Prota postaje prvi profesor Istorije Srpske pravoslavne crkve.
O obimu njegovog prosvetnog delovanja ukazuje činjenica da je bio profesor petorici srpskih patrijarha i dvojici svetitelja. Svetovne i duhovne mudrosti od njega su saznavali poglavari Srpske pravoslavne crkve – patrijarsi Varnava, Gavrilo, German i Pavle, a nedavno upokojenom patrijarhu Irineju bio je predsednik ispitne komisije na maturi u Prizrenskoj bogosloviji. Učio je dvojicu svetitelja – Nikolaja Velimirovića i Jovana Šangajskog.
Prota Dimitrijević nikada nije zaboravio svoj rodni Aleksinac. Poklonio je njivu tadašnjoj Učiteljskoj školi na kojoj se danas nalazi Tehnička škola koja s pravom nosi, to moramo da istaknemo, njegovo ime „Prota Stevan Dimitrijević”.
Na starom aleksinačkom groblju prota Stevan je podigao hram , to je hram Svetog Arhanđela, koji je bio njegova krsna slava. Taj hram je ukrasio najlepšim freskama, koje su zapravo kopije naših srednjovekovnih fresaka iz manastira, a radili su ih najpoznatiji ruski majstori između dva svetska rata. Isti oni koji su oslikavali kraljevu crkvu Svetog Đorđa na Oplencu.
Više fotografija možete pogledati na Fejsbuk stranici Radio Aleksinca.
I na Protonoj besedi iz tehnicke skole bili samo profesor informatike Naskovic i profesorka istorije Maja Nesic… Direktor Dragan Petkovic verovatno je posteno i mnogo radio pa je bio zauzet da ispostije ime skole ciji je direktor dolaskom na besedu kao i na mnoge pomene na koje ide samo profesor Naslovic sa ucenicima. Kako se covek promeni od velikog postenog profesora (uigranim sa svojim kolegom jos iz studentskih dana) do velikog postenog direktora..
Kao da bezi od imena i lika Prote Steve, verovatno stimulisan spoljnim i bliskim uticajima a mozda i zbog savesti koju je prilikom transormacije pribavio. Na kalendaru skole koje su dobili ucenici lika Prote Steve vise i nema na zalost