Nakon kraće i teške bolesti sinoć je u Beogradu preminuo dugogodišnji glavni i odgovorni urednik „Večernjih novosti” Radisav Rade Brajović, veliki prijatelj Aleksinca. Brajović je rođen 23. novembra 1938. u selu Kosiću, kod Danilovgrada, u Crnoj Gori, u seljačko-radničkoj porodici.
Prve novinarske korake napravio je u „Borbi”, gde je radio od 1962. do 1966. godine. Tada je započeo rad u „Večernjim novostima”, prvo kao korektor, pa saradnik i urednik više rubrika, stalni dopisnik iz sveta, Velika Britanija, Kina, Indija, i, konačno, najduže u istoriji „Novosti” bio je glavni i odgovorni urednik, od novembra 1987. do novembra 1998. godine.
Brajović je bio čest gost Aleksinca, naročito u danima kada su održavani Književni susreti „Gordana Brajović”, organizovani u čast njegove rano preminule supruge novinarke i pesnikinje Gordane, rodom iz sela Subotinca. Kao urednik „Večernjih novosti” značajan je njegov doprinos za uspostavljanje, te daleke 1998. Godine, ove manifestacije koja se održava u Aleksincu i okuplja najpoznatije srpske pisce za decu, kao i učenike osnovnih i srednjih iz Srbije i regiona koji šalju radove na konkurs.
Putem društvenih mreža, mnogi se naši sugrađani danas opraštaju od Brajovića. Maja Radoman Cvetićanin, nekadašnja direktorka Centra za kulturu i umetnost, ustanove koja organizuje Književne susrete „Gordana Brajović”, je napisala da, oni koji su poznavali Radeta: „ Bili su darovani sećanjima na jedno vreme istinskih pregalaca, ljudi koji su znali, mogli, umeli i verovali u ono što rade; oni koji su se samo susreli s njim, spoznali su ljubav koja traje uprkos fizičkoj rastavljenosti govoreći univerzalnim jezikom svevremenosti; oni koje je puštao u svoj dom bili su i deo njegove gostoprimljive, domaćinske duše.A on naš Čika Rade, zauvek drag i častan, videlo nekih drugih vremena, manira i onašanja.Mir njegovoj duši i večni spokoj uz svoju boginju”.
Objavom, od ovog velikana se oprostio i stručni saradnik Centra za kulturu i umetnost Aleksinac i nekadašnji novinar Miloš Paović, koji kaže da je Brajović jedan od najboljih novinara ikada rođenih na ovim prostorima, vrsni pripovedač.
„Čovek koji mi je ispričao neke od eksluzivnih novinarskih priča uživo, pokazao mi kako i objasnio zašto su Englezi u Indiji pili viski sa sodom, prijatelj Aleksinca, čovek koji je neizmerno voleo svoju suprugu i decenijama posle njene smrti, najemotivniji Crnogorac uz Zokija Kalezića koga sam sreo u životu. Pomogao nam u stvaranju filma „To je Toma” i usred korone došao na aleksinačku premijeru. Pokoj mu duši i večni mir uz njegovu Gordanu.” Napisao je Paović.