Oktobar je mesec podizanja svesti o disleksiji, odnosno poteškoćama u čitanju. Tim povodom Osnovna škola za učenike sa smetnjama u razvoju „Smeh i suza” realizovala je nekoliko aktivnosti povodom Međunarodnih dana disleksije – specifične smetnje u čitanju i pisanju.
U ovoj aleksinačkoj školi održana je tribina za roditelje – „Disleksija – smetnja ili dar”, a zatim je otvorena izložba obeleživača za knjige u školskoj biblioteci.
U cilju podizanja svesti o disleksiji učenici i nastavnici OŠ „Smeh i suza” posetili su Dečije odeljenje Gradske biblioteke „ Vuk Karadžić” gde su razgovarali o disleksiji sa bibliotekarima. Tom prilikom članovi bibliotekarske sekcije, učenici Osnovne škole za učenike sa smetnjama u razvoju „Smeh i suza”, poklonili su obeleživače za knjige najmlađim korisnicima Gradske biblioteke u Aleksincu.
O ovim aktivnostima našu redakciju je izvestila školski bibliotekar Danijela Vračar Vujošević, koja nam je poslala i prigodne fotografije.
U dobijenom dopisu stoji da je jedna od najznačajnijih poteškoća u čitanju disleksija.
− Disleksija je specifična smetnja u čitanju i pisanju i sticanju sposobnosti čitanja i pored postojanja normalne inteligencije, dobrog vida i sluha i adekvatne motivacije i ostalih povoljnih edukativnih i psihosocijalnih uslova. Česta je tendencija da se izokreću slova i reči dok se čita i piše ili da se ispuštaju reči i slova. Prema istraživanjima, 10% stanovništva ima disleksiju. To bi značilo da danas svaki treći učenik u odeljenju ima disleksiju. Disleksija predstavlja značajno neslaganje između stvarnog, tj. postojećeg i očekivanog nivoa čitanja, u odnosu na mentalni uzrast i na koeficijent inteligencije − navodi se u pomenutom dopisu.
Zanimljivi su i sledeći navodi u pristiglom mejlu od gospođe Danijele, kojoj smo zahvalni što nam, u moru svakodnevnih tema koje opterećuju savremenog čoveka, ukazuje na jednu pojavu koja zaslužuje pažnju i aktivnost cele zajednice, pa i nas samih pojedinaca.
− Ne treba zanemariti ni stav da je disleksija ponekad svojstvena izuzetno nadarenim osobama. Osobe koje imaju disleksiju su veoma inteligentne, intuitivne, kreativne i originalne, imaju izuzetnu memoriju – fotografsko pamćenje. Mnogi poznati naučnici i umetnici su patili od disleksije. Teško se uočava, tek u trećem razredu osnovne škole, a da bi se neko dete dijagnostifikovalo kao disleksično, njegov stepen inteligencije mora biti na određenom nivou za njegov uzrast, a sposobnosti čitanja moraju biti ispod očekivanog – minimum 18 meseci u odnosu na uzrast.
Danijela Vračar Vujošević, školski bibliotekar OŠ za učenike sa smetnjama u razvoju „Smeh i suza” u Aleksincu, u dostavljenom mejlu podseća da je ova pojava karakteristična za sveukupnu populaciju, a ne samo za decu sa smetnjama u razvoju.