Istorijat naučne psihologije u Srbiji počinje sa njegovim istraživanjima i njegovim imenom, školovao se na prestižnom londonskom koledžu, bio je šef katedre za psihologiju i dekan Filozofskog fakulteta u Beogradu, najbolji stručnjaci u oblasti psihologije danas nose nagradu sa njegovim imenom.
Aleksinčani sa ponosom mogu reći da je u njihovoj opštini, pored prvog srpskog doktora geoloških nauka Svetolika Radovanovića, utemeljivača srpske germanistike dr Miloša Trivunca, prvog srpskog arhivara i osnivača Državne arhive Srbije dr Mihaila Gavrilovića, utemeljivača matematičke ekonomije Koste Stojanovića, rođen i utemeljivač naučne psihologije u Srbiji, dr Borislav Stevanović. Rodna kuća ovog velikog intelektualca XX veka i danas se nalazi u Ulici 13. oktobra, nedaleko od kuća gde su rođeni Kosta Stojanović i general Rašić. Borislav Stevanović zaslužan je za razvoj empirijske naučne psihologije u Srbiji, formiranje niza psiholoških disciplina, a njegov naučni rad doprineo je i primeni psihologije u industriji, armiji, pedagogiji i vaspitanju.
Rođen je devet godina pre kraja XIX veka, kao jedan od četvoro dece kafedžije Petra i domaćice Ilinke, poreklom iz ugledne trgovačke ražanjske porodice. Osnovnu školu je završio u Aleksincu, nekoliko godina pohađao Aleksinačku gimnaziju, a školovanje nastavio u niškoj gimnaziji i na beogradskom Filozofskom fakultetu. Filozofiju je studirao kod Brane Petronijevića, poznatog srpskog naučnika svetskog renomea.
Nakon odbrane diplomskog rada na katedri za filozofiju, prešao je na Kraljevski koledž u Londonu, odlučivši se za postdiplomske studije psihologije. Tamo je i započeo uspešnu naučnu karijeru u Psihološkoj laboratoriji londonskog koledža, a doktorirao je 1926. godine. Doktorsku disertaciju „Eksperimentalna studija mentalnih procesa pri suđenju” odbranio je pred komisijom u kojoj se nalazio čuveni engleski psiholog Čarls Spirman, inače student Vilhelma Vunta, začetnika psihološke nauke u svetu.
Kada se vratio iz Londona, grupa za psihologiju na Filozofskom fakultetu u Beogradu bila je tek osnovana, a Borislav Stevanović, kao jedan od najučenijih psihologa tog vremena, postavljen je za docenta. Više od dve decenije radio je u ovoj ustanovi, i kao vanredni, potom i kao redovni profesor, a 1951. godine izabran je za dekana. Na čelu Filozofskog fakulteta u Beogradu, pre Stevanovića, bila su još dvojica Aleksinčana, dr Svetolik Radovanović drugi po redu dekan ove ustanove i dr Miloš Trivunac, koji je na ovu funkciju biran dva puta.
Ceo tekst pročitajte u novogodišnjem broju AL novina: